دبیر سابق جشنواره بینالمللی فیلم فجر معتقد است جوانان علاقهمند به سینما نباید لزوما به کارگردانی روی بیاورند، آنها میتوانند در تهیهکنندگی نیز مهارت پیدا کرده و به سینما کمک کنند.
علیرضا رضاداد در گفتوگو با ستاد خبری سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران در مورد سطح آثار فیلمسازان جوان و چگونگی حمایت از آنها گفت: «در حال حاضر فیلمسازی برای جوانان خوب است و یکی از شغلهای مهم جوانان فعالیت در عرصه فیلمسازی است. با وجود امکانات و تجهیزاتی که امروزه در اختیار جوانان این عرصه قرار دارد، کار فیلمسازی تا حد زیادی راحتتر شده و از نظر من نیاز به حمایت چندانی ندارند.»
وی با تاکید بر اینکه فیلمسازان علاقهمند و جوان میتوانند بر اساس استعدادها و علائق شخصی و با توجه به امکانات موجود در این عرصه بسیار موفق ظاهر شوند، افزود: «البته انجمن سینمای جوان در سطح کشور فعال است و با تمام توانش از فیلمسازان جوان حمایت میکند.»
این مدیر فرهنگی ادامه داد: «توصیه من به فیلمسازان جوان این است که خیلی متکی به مراکزی مثل انجمن سینمای جوانان نباشند، زیرا هر چه بیشتر بتوانند در طول سالهای فیلمسازی به تواناییهای خودشان متکی باشند قطعا موفقیتهای بیشتری کسب خواهند کرد و میتوانند با تکیه بر این موضوع و استقلال خود در سینمای حرفه ای اعم از فیلم کوتاه، مستند و داستانی بلند حضور جدی تری داشته باشند.»
رضاداد همچنین اظهار کرد: «خوشبختانه همه زمینههای فیلم سازی در کشور فراهم است و از سوی دیگر قابلیتهای جوانان به حدی زیاد است که بتوانند با اتکا به خودشان فیلم بسازند.»
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که چطور میتوان با توجه بیشتر به فیلمسازان برای آنها ایجاد انگیزه کرد، گفت: «از نظر من ۲ مورد وجود دارد که میتوان نگاه جامعه را به فیلمسازی کوتاه معطوف کرد و باعث انگیزه در فیلمسازان شد. یکی نمایش آثار در رسانه ملی است که با اخباری که شنیده میشود قرار است از امروز و هم زمان با جشنواره فیلم کوتاه، پخش فیلمهای کوتاه در تلویزیون از سر گرفته شود و این انجام وظیفه در تلویزیون میتواند باعث نقطه عطفی در فیلمسازی کوتاه باشد.»
دبیر سابق جشنواره فیلم فجر ادامه داد: «پخش فیلمهای کوتاه در رسانه ملی میتواند توجه عموم مردم را برای فیلم کوتاه و جوانان فیلمساز به ارمغان بیاورد.»
رضاداد افزود: «یکی دیگر از موارد، برگزاری جشنوارههاست. جشنوارههای موضوعی ما اگر به صورت حرفهای تر برگزار شود میتواند کانون توجه خوبی باشد اما بزرگترین مشکل جشنوارههای موضوعی در کشور این است که حرفهای نیستند.»
مشاور رئیس سازمان سینمایی عنوان کرد: «از سوی دیگر همانقدر که فیلمسازان ما در ساخت فیلم کوتاه مهارت پیدا کردهاند در تهیهکنندگی نیز باید مهارت داشته باشند. اکنون در دنیا تهیهکنندگی و بازاریابی فیلم کوتاه نوعی تخصص است و به اندازه فیلمهای بلند هم در آمد و هم اعتبار دارند.»
وی در پاسخ به این پرسش که چطور میشود در حوزه فیلم کوتاه از اسپانسر استفاده کرد و دیگر به بودجههای دولتی دلخوش نبود، گفت: «با تهیهکنندگی حرفهای می توان برای فیلمهای کوتاه اسپانسر خصوصی گرفت. حرفهایگری باید از دل خود فعالیت بیرون بیاید. تهیهکننده و توزیعکننده وبازاریاب در فیلم کوتاه خیلی کم است اما اگر به این دو مورد جدیتر پرداخته شود و اگر جوانان بدانند همانقدر که کارگردانی نیاز به نگاه حرفهای دارد تهیهکنندگی هم بدان نیاز دارد تا حدود زیادی مشکلات فیلم کوتاه حل خواهد شد. اگر این حرفهای گری در بخش تهیهکنندگی و بازاریابی اتفاق بیفتد قطعا این زنجیره کامل خواهد شد.»
رضاداد همچنین در پاسخ به این پرسش که در دورههای دبیری شما فیلم اولیهای زیادی در جشنواره حضور داشتند که بیشتر آنها با ساخت فیلم کوتاه وارد سینما شده بودند، آیا باید همه فیلمسازان کوتاه در نهایت فیلم بلند بسازند یا می توانند در همین عرصه به فیلمسازی ادامه داده و موفق باشند، اظهار کرد: «فیلم کوتاه از ۲ جهت میتواند مورد توجه فیلمسازان قرار بگیرد، ورود به سینمای بلند و ماندن و ساختن فیلم کوتاه به تعلقات و علاقههای شخصی خود فیلمساز برمیگردد. یکی از عمده دلایلی که فیلمسازان فیلم کوتاه به سمت ساخت فیلمهای داستانی بلند سوق داده میشوند باز هم به چرخه غیرحرفهای اقتصادی برمیگردد.
این مدیر فرهنگی ادامه داد: «فکر میکنم اگر از لحاظ اقتصادی مشکلات فیلمسازان کوتاه حل شود و بتوان فیلمهای کوتاه را اکران و درآمدزایی ایجاد کرد، خیلی از فیلمسازان در همین حوزه ساخت فیلم کوتاه باقی بمانند. به نظر من فیلم کوتاه هم برای ورود به سینمای داستانی اهمیت دارد و هم برای کسانی که می خواهند در همین حوزه باقی بمانند و به صورت مستقل فیلم کوتاه بسازند.»
سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران، ۲۰ آبان ماه در پردیس سینمایی چارسو آغاز و تا ۲۶ آبان ماه ۹۴ ادامه دارد.